ماهواره‌ای که ۱۰ برابر بیشتر از انتظار عمر کرد

ماهواره Sysat کانادا تنها قرار بود دو سال در فضا دوام بیاورد، اما به تازگی بیستمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت.

به گزارش خبرکو  و به نقل از اسپیس، ماهواره Scisat تغییرات آب و هوایی را ردیابی می‌کند و می‌تواند بازیابی ازن را در جهان در حال گرم شدن کند کند.

قرار بود این ماهواره فقط دو سال دوام بیاورد. اما پس از ۲۰ سال، هنوز هم قوی است.

در برهه ای حساس از تاریخ بشر، SciSat کانادا تمام انتظارات را برای طول عمر خود نادیده گرفته است و به ردیابی اثرات تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان ادامه می دهد. این ماهواره در طول عمر طولانی خود، با بیستمین سالگرد پرتاب خود در ۱۲ اوت، داده های ثابتی را برای کمک به ما در بهبود جو زمین ارائه کرده است.

مدیر برنامه مارکوس دیمک می گوید سه چیز به آژانس فضایی کانادا اجازه داده است تا ماهواره خود را برای مدت طولانی زنده نگه دارد. اول اینکه ماهواره به سوخت کمی نیاز دارد تا در مدار خود ثابت بماند. داده های آن به طور مداوم برای شناسایی گازها و مواد شیمیایی بیشتر حتی با ابزارهای قدیمی تر بهینه می شوند. در نهایت، یک ماهواره قوی با به روز رسانی مداوم به آن اجازه می دهد تا به کار خود ادامه دهد و داده ها را دریافت کند.

دژمک تاکید کرد: همچنین باید بگویم وجود گروه ویژه ای از کارکنان که به موقع روی سخت افزار فضاپیما کار می کنند این امکان را فراهم می کند. ماهواره ها نیز مانند ماشین نیاز به سرویس دارند، اما به جای تعویض روغن، باید به روز رسانی نرم افزار و تنظیمات سخت افزاری سیستم انجام شود. کارکنان در خط مقدم موفقیت هستند.

Syset با هزینه ۶۳ میلیون دلار کانادا در سال ۲۰۰۳ توسعه یافت.

ناسا آن را به صورت رایگان با موشک پگاسوس ساخته نورتروپ گرومن به فضا فرستاد.

این پرواز در ازای کمک های مالی کانادایی روباتیک به برنامه شاتل فضایی و ایستگاه فضایی بین المللی که هزینه صندلی های علمی و فضانوردان را پرداخت می کند، انجام شد.

این ماهواره کوچک از دو ابزار علمی برای شناسایی گازها و ذرات موجود در جو زمین استفاده می کند. تحت هدایت علمی کنسرسیومی از دانشگاه های کانادا، Sysat به دقت فرسایش لایه محافظ اوزون سیاره ما را مطالعه می کند. این لایه جلوی تابش مضر خورشید را قبل از رسیدن اشعه به سطح زمین می گیرد.

از جمله دستاوردهای Sysat یافتن آلاینده هایی در جو است که قبلاً هرگز از فضا مشاهده نشده بود. به عنوان مثال، یک گاز مبرد به نام HCFC-142b که برای جایگزینی کلروفلوئوروکربن ها استفاده می شد. CFC ها تا اواخر دهه ۱۹۸۰ یک محصول رایج در مبردها، فوم ها، اسپری های آئروسل و حلال ها بودند. امروزه پس از پروتکل مونترال در سال ۱۹۸۷، مواد مخرب لایه ازن رایج نیستند. کشورهایی که این پروتکل را امضا کردند به تدریج این مواد را حذف کردند.

Sysat همچنین آلاینده های جوی مانند دوده و سایر ذرات ناشی از آتش سوزی های جنگلی را ردیابی می کند. امسال بدترین سال کانادا برای آتش‌سوزی‌های جنگلی است. ارقام فدرال کانادا نشان می دهد که بخش هایی از این کشور به اندازه یونان سوخته است. ۵۱۰۰۰ مایل مربع، ۱۳٫۳ میلیون هکتار، که تقریباً هفت برابر میانگین آتش سوزی سالانه در کانادا در دهه گذشته است.

از آنجایی که ما هنوز در آگوست هستیم، فصل هنوز تمام نشده است. در این ماه، یک آتش سوزی گسترده در مناطق شمال غربی شهر یلونایف را مجبور به تخلیه کرد. یک سری آتش سوزی دیگر در کبک در ماه ژوئن دود غلیظی تولید کرد که آسمانی زرد بر فراز نیویورک پرتاب کرد. این توده دود حتی از طریق اقیانوس به اروپا منتقل شد.

دیمک به Sysat گفت: «به وضوح، باید نگرانی فزاینده ای وجود داشته باشد که آتش سوزی های شدید لایه اوزون را تخریب می کند، و بنابراین داده های این مأموریت می تواند بازیابی ازن را در جهان در حال گرم شدن به تاخیر بیاندازد.

Syset نه تنها آلاینده ها را ردیابی می کند، بلکه می تواند به نقشه برداری از ارتفاع آنها نیز کمک کند. ابزارهای Sysat همچنین طیف نور خورشید منعکس شده در جو را ثبت می کنند. این فرآیند به دانشمندان اجازه می دهد تا عناصر شیمیایی موجود در هوا را تجزیه و تحلیل کنند.

این تمام چیزی نیست که Syset اخیراً انجام داده است. در مجله Science، دانشمندان بخار آب موجود در استراتوسفر را از فوران عظیم آتشفشان تونگا در سال ۲۰۲۲ ردیابی کردند. دژمک گفت که این ماهواره از زمان پرتابش حداقل ۷۰ مقاله تاثیرگذار را منتشر کرده است. با بودجه فعلی، داده ها حتی پس از پایان ماموریت در سال ۲۰۲۴ نیز مفید خواهند بود.

اگرچه کانادا هنوز جانشین مستقیمی برای SySat نمی‌سازد، اما در مراحل اولیه توسعه WildFireSat است که برای ردیابی آتش‌های فعال و هشدار دادن به زمین در اسرع وقت بهینه شده است.

Sysat 20 ساله همچنین به مشکلی می پردازد که در محافل ناسا و آژانس فضایی اروپا مورد بحث قرار گرفته است و آن اطمینان از انجام ماموریت های جدید برای جایگزینی یا ارتقای ماهواره هایی است که در نهایت پیر می شوند.

کارن ژرمن، مدیر بخش علوم زمین ناسا، در یک رویداد زنده تغییر آب و هوا در ۲۰ جولای در مورد اهمیت حفظ ماموریت های متنوع در فضا صحبت کرد.